(ο Όμηρος βάζει στο στόμα του Πριάμου για την Ελένη, τους ακόλουθους στίχους Γ, 156 - 8 ) .
Όμηρος
Ου νέμεσις τοιήδ' αμφί γυναικί Τρώας και εϋκνήμιδας Αχαιούς χρόνον πολύν άλγεα πάσχειν: αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν
Χαλάλι, τόσοι παιδεμοί για μιά τέτοια γυναίκα, στους Τρώες και στους Αχαιούς με τις καλές κνημίδες. Με τις αθάνατες θεές φρικτά μοιάζει στην όψη.
.... .....
για άλλην μια φορά... η Ελένη... μοιάζει στην όψη με τις θεές... και τα παλληκάρια σφάζονται για χάρη της...
Κάτι μού θυμίζει αυτό...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου