Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ματωμένος Γάμος- Μονόλογος του Φεγγαριού

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ματωμένος Γάμος- Μονόλογος του Φεγγαριού

(από φέις φίλη, μερσί... )

 Federico García Lorca - Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ - Νίκος Τζόγιας

Είμ` ένας κύκνος στρογγυλός μες το ποτάμι, είμ` ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά,
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται; Ποιανού το κλάμα γροικιέται μες στο χέρσο κάμπο;
.
Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει μες στον ανταριασμένο αγέρα,
που λαχταράει, μολύβι τώρα, πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω στους τοίχους και στα παραθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά, να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!
.
Αχ, πως κρυώνω! Οι στάχτες μου – μέταλλα κοιμισμένα –
ψάχνουν σε κάμπους και βουνά της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει στις χαλαζένιες πλάτες του,
και με βυθίζει όλο παγωνιά στα χαλκοπράσινα βαλτονέρια.
.
Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν τα μάγουλα μου κόκκινο αίμα,
και τ` άγρια βούρλα θα ζαρώσουν κάτου απ` τα πέλματα του αγέρα.
Ίσκιο δε θα `βρουν και φυλλωσιά για να γλιτώσουν από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά! Ζεστή!
.
Το αίμα της να βάψει τα κρύα βουνά τα στήθια μου.
Αφήστε με να μπω, αχ, αφήστε!
.
Ίσκιους δε θέλω. Οι αχτίδες μου πρέπει να μπουν, και μέσα
.
στα κατασκότεινα κλαριά το φως μου πρέπει να κυλήσει,
για να βαφτούν τη νύχτα τούτη τα μάγουλα μου αίμα γλυκό,
και τα άγρια βούρλα να ζαρώσουν κάτου απ` τα πέλματα του αγέρα.
Ποιος κρύβεται; Να `βγει έξω είπα!
.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Θε να τα` αστράψω τα` άλογο με διαμαντένιο πυρετό.
...
.
Ο αγέρας γίνεται κοφτερός σα δίκοπο μαχαίρι.
.
.
Μετάφραση Νίκος Γκάτσος

...............

Γενικώς όλο το έργο είναι... αστεράτο... εδώ... είναι το "Αφήστε με να μπω... "

Lamprini T. 

Ρεμί... χωρίς οικογένεια

Ρεμί... χωρίς οικογένεια

πήγε το μάτι μου στο Ρεμί... κάτι μού έλεγε, αλλά δεν μπορούσα να πω τι... Μετά είδα την φωτογραφία με τον Βατάλη... κάτι μού έλεγε... αλλά δεν μπορούσα να πω τι... και τέλος... είδα το συνοδευτικό... το "χωρίς οικογένεια..."  Εδώ είμαστε, είπα... εδώ...

και ξανάζησα το βιβλίο που είχα διαβάσει μικρή... (μετά τα 13 μου) και με είχε στενοχωρέσει πολύ... Διαβάζαμε ωραία βιβλία... (όταν ήμασταν) μικρά...

αυτό θα πρέπει νατανε το εξώφυλλο...

"Πώς μας θωρείς ακίνητος;

"Πώς μας θωρείς ακίνητος;

Πού τρέχει ο λογισμός σου, τα φτερωτά σου τα όνειρα;
Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν γέροντα, τόσες χρυσές αχτίδες όσες μας δίδ’ η όψη σου παρηγοριές κι ελπίδες;"

(«Στον Ανδριάντα Γρηγορίου του Ε’») (στα Προπύλαια στημένος... "Η ανάθεση στον Γεώργιο Φυτάλη έγινε για τον εορτασμό των πενηντάχρονων της Ελληνικής Επανάστασης. Ο γλύπτης καθυστερεί την παράδοση περιμένοντας να κοπάσει ο σάλος που προκάλεσε ο Ρήγας Φεραίος του Κόσσου. Τα αποκαλυπτήρια γίνονται το 1872 και η απόδοση του Πατριάρχη ικανοποιεί το κοινό. Ο σάλος αυτή τη φορά προκαλέστηκε από τον ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη ο οποίος στην τελετή απαγγέλει ποίημα που έγραψε κατά παραγγελία της πρυτανείας. Το ποίημα ήταν στη δημοτική με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολύ έντονες αντιδράσεις.")

Καλλιπάτειρα

Καλλιπάτειρα
«Αρχόντισσα Ροδίτισσα, πώς μπήκες;
Γυναίκες διώχνει μια συνήθεια αρχαία
εδώθε». – «Έχω ένα ανίψι, τον Ευκλέα,
τρία αδέρφια, γιό, πατέρα Ολυμπιονίκες•
να με αφήσετε πρέπει, Ελλανοδίκες,
και εγώ να καμαρώσω μέσ' στα ωραία
κορμιά, που για το αγρίλι του Ηρακλέα
παλεύουν, θιαμαστές ψυχές αντρίκειες.
Με τες άλλες γυναίκες δεν είμαι όμοια•
στον αιώνα το σόι μου θα φαντάζη
με της αντρειάς τα αμάραντα προνόμια.
Με μάλαμα γραμμένος το δοξάζει
σε αστραφτερό κατεβατό μαρμάρου
ύμνος χρυσός του αθάνατου Πινδάρου»
Λορέντζος Μαβίλης , σονέτο του 1899
----
Καλλιπάτειρα: Η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που παρακολούθησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Καλλιπάτειρα, ήταν κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου και σύζυγος ενός επίσης μεγάλου ολυμπιονίκη, του Καλλιάνακτος, ενώ τα αδέρφια της και ο γιος της κέρδισαν κι αυτά σημαντικές νίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Ίσθμια.
Ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ελεύθεροι και δούλοι μπορούσαν να παρακολουθούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απαγορευόταν όμως ρητά να εισέρχονται στο στάδιο και να παρακολουθούν τους αγώνες οι γυναίκες. Η μόνη ενήλικη γυναίκα που μπορούσε να παρακολουθήσει τους αγώνες ήταν η ιέρεια της θεάς Δήμητρας.
Οι κανονισμοί απαγόρευαν την είσοδο και την παρακολούθηση των γυμνικών αγώνων για τις γυναίκες, αλλιώς τιμωρούνταν σε θάνατο με κατακρήμνιση από το βραχώδες όρος Τυπαίο. Η μοναδική γυναίκα που τόλμησε να παραβιάσει το άβατο της Ολυμπίας ήταν η Καλλιπάτειρα από τη Ρόδο. Αυτή, όταν έμεινε χήρα, ανέλαβε η ίδια την εκγύμναση και την προετοιμασία του γιου της Πεισιρόδου, για να λάβει μέρος στο αγώνισμα της πυγμαχίας κατά την 96η Ολυμπιάδα (396 π.Χ.).
Η Καλλιπάτειρα, θέλοντας να θαυμάσει το γιο της Πεισίροδο που αγωνιζόταν στην πάλη, πήρε την τόλμη και περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και την επαπειλούμενη ποινή, μεταμφιέστηκε σε γυμναστή όπου και εισήλθε και παρακολούθησε τον αγώνα.
Και η απειλή του θανάτου ακόμη δεν εμπόδισε τη λαχτάρα της μάνας να αντικρίσει το παιδί της νικητή. Όταν ο γιος της τελικά κατάφερε να νικήσει, η μητέρα του συγκινήθηκε τόσο πολύ που έτρεξε να τον αγκαλιάσει με λατρεία. Προδόθηκε όμως από τον υπέρμετρο και δικαιολογημένο ενθουσιασμό της για τη νίκη του γιου της. Ο μανδύας της έπεσε και αποκαλύφθηκε η γυναικεία της φύση. Αμέσως τότε συνελήφθη. Η τιμωρία θα έπρεπε να είναι θάνατος.
Ωστόσο, δεν της επιβλήθηκε η θανατική ποινή, καθώς η οικογένειά της είχε βγάλει σειρά Ολυμπιονικών (πατέρα, σύζυγο, αδέλφια, γιο και ανιψιό).
Της δώσανε χάρη, επειδή η οικογένεια της ήταν φημισμένη. Η Καλλιπάτειρα γλίτωσε από βέβαιο θάνατο. Ακόμη και οι νόμοι λύγισαν μπροστά σε μία τόσο καταξιωμένη οικογένεια, μια οικογένεια Ολυμπιονικών.
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ
Κατὰ δὲ τὴν ἐς Ὀλυμπίαν ὁδὸν ἔστιν ὄρος πέτραις ὑψηλαῖς ἀπότομον, Τυπαῖον καλούμενον. Κατὰ τούτου τὰς γυναῖκας Ἠλείοις ἐστὶν ὠθεῖν νόμος, ἤν φωραθῶσιν ἐς τὸν ἀγῶνα ἐλθοῦσαι τὸν Ὀλυμπικὸν ἤ καὶ ὅλως ἐν ταῖς ἀπειρημέναις σφίσιν ἡμέραις διαβᾶσαι τὸν Ἀλφειόν. Οὐ μὴν οὐδὲ ἁλῶναι λέγουσιν οὐδεμίαν, ὅτι μὴ Καλλιπάτειραν μόνην, ἥ ὑπό τινων καὶ Φερενίκη καλεῖται. Αὕτη προαποθανόντος αὐτῇ τοῦ ἀνδρός, ἐξεικάσασα αὑτὴν τὰ πάντα ἀνδρὶ γυμναστῇ, ἤγαγεν ἐς Ὀλυμπίαν τὸν υἱὸν μαχούμενον· νικῶντος δὲ τοῦ Πεισιρόδου, τὸ ἔρυμα ἐν ᾧ τοὺς γυμναστὰς ἔχουσιν ἀπειλημμένους, τοῦτο ὑπερπηδῶσα ἡ Καλλιπάτειρα ἐγυμνώθη. Φωραθείσης δὲ ὅτι εἴη γυνή, ταύτην ἀφιᾶσιν ἀζήμιον καὶ τῷ πατρί καὶ ἀδελφοῖς αὐτῆς καὶ τῷ παιδί αἰδῶ νέμοντες - ὑπῆρχον δὴ ἅπασιν αὐτοῖς Ὀλυμπικαὶ νῖκαι - ἐποίησαν δὲ νόμον ἐς τὸ ἔπειτα ἐπὶ τοῖς γυμνασταῖς γυμνοὺς σφᾶς ἐς τὸν ἀγῶνα ἐσέρχεσθαι.
Στην οδό που οδηγεί στην Ολυµπία υπάρχει ένα απόκρηµνο βουνό µε ψηλούς βράχους, που ονοµάζεται Τυπαίο. Υπάρχει νόµος στους Ηλείους σ' αυτό να πετούν τις γυναίκες αν αποκαλυφθούν να έχουν έρθει στο χώρο της Ολυµπίας ή και γενικά κατά τις απαγορευµένες γι’ αυτές µέρες.να έχουν περάσει τον Αλφειό. Ούτε και λένε ότι πιάστηκε καµιά παρά µόνο η Καλλιπάτειρα, η οποία από µερικούς ονοµάζεται και Φερενίκη. Αυτή, επειδή είχε πεθάνει νωρίτερα ο σύζυγός της, αφού µεταµφιέστηκε εντελώς σε άντρα γυµναστή έφερε στην Ολυµπία το γιο της για να αγωνιστεί·µόλις, λοιπόν, νίκησε ο Πεισιρόδης, το φράκτη µε τον οποίο έχουν τους γυµναστές περιορισµένους καθώς τον πηδούσε η Καλλιπάτειρα έµεινε γυµνή. Αν και αποκαλύφθηκε ότι ήταν γυναίκα, την άφησαν ατιµώρητη, και στον πατέρα της και στα αδέλφια της και στο γιο της αποδίδοντας σεβασµό -γιατί είχαν νικήσει όλοι στους Ολυµπιακούς Αγώνες- θεσµοθέτησαν όµως νόµο για τους γυµναστές στο εξής να µπαίνουν γυµνοί στους αγώνες.
Παυσανίας Ελλάδος Περιήγησις 5.6.7.-8
Χάλκινο αγαλματίδιο
γυναίκας, Εθνικό
Αρχαιολογικό
Μουσείο Αθηνών

Κι ο Τζομπς το λέει ...

Κι ο Τζομπς το λέει ...