ποιήματα, Χρίστος Λάσκαρης (1931 –2008)
από : Constantine SaridakisPublished on March 27, 2016
Παρακαλώ, ένα ποίημα
Ένα ποίημα,
δώσε μου ένα ποίημα-
ένα ποίημα από κείνα που τσιγκουνεύεσαι
κι όχι απ' αυτά
που έχεις σε πρώτη ζήτηση.
ποιήματα, Χρίστος Λάσκαρης (1931 –2008)
από : Constantine SaridakisΟ Διογένης ο Κυνικός και ο Μέγας Αλέξανδρος.
σαν τον τρελλό που, κλειδωμένος στο κελί του,
ζωγράφισε στον τοίχο μια πόρτα κι έφυγε......
...............
Έτσι ακριβώς.... φύγαμε!!!
Lamprini T.
Ευχαριστώ το Θεό
που με γέννησε Έλληνα
Δέχομαι χωρίς βαρυγκώμια
τη βαριά και μοναδική
κλήρα της φυλής μου.
Παίρνω στη φούχτα
μια χεριά βρεγμένα φύκια
και τη φιλώ.
Στα χείλη μου καίει
το αρμυρό σου φιλί,
Μάννα Ελλάδα
(«Μάνα Ελλάδα» Σ. Μυριβήλης )
ΠΗΓΗ: https://www.dimokratis.gr/index.php?id=10060&view_option=subject&year=14
Lamprini T.
Έφυγε ο ένας
Δεν γράφω για να με πούνε λογοτέχνη.
Il est bel et bon, bon, bon, commère, mon mari.
Il était deux femmes toutes d’un pays,
disant l’une à l’autre: “Avez bon mari?”
Il ne me courroucé ne me bat aussi.
Il fait le ménage, il donne aux poulailles,
et je prends mes plaisirs.
Commère ç’est pour rire quand les poulailles crient:
“Co co dae” Petite coquette, qu’est ceci?
Translation
He is handsome and good, friend*, my husband.
There were two women of the country, saying to one another:
“Do you have a good husband?”
He doesn’t get angry at me or beat me either.
He does the chores, he feeds the chickens, and I take my pleasure.
Friend, it is funny when the chickens call out:
“Co co dae” Little chick, what is this?
Είναι καλός και καλός, καλός, καλός, κουτσομπολιά, ο σύζυγός μου.
Υπήρχαν δύο γυναίκες από μια χώρα, λέγοντας ο ένας στον άλλο,
"Έχετε έναν καλό σύζυγο;"
Δεν με θυμώνει επίσης.
Κάνει τις δουλειές του σπιτιού, δίνει στα κοτόπουλα,
και παίρνω τις απολαύσεις μου.
Κουτσομπολιά είναι για γέλια όταν τα κοτόπουλα κλαίνε:
«Co co dae» Μικρή κοκέτα, τι είναι αυτό;