ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ!
Εἶν’ ἕνας τάφος,
πού χάσκει μὲς στὸν ὕπνο μου.
Στὸ πλάι μὲ τὸ φτυάρι του,
ὁ νεκροθάφτης.
Ἄντε, μοῦ λέει,
νὰ τελειώνουμε!
το ναυάγιο... Ζάκυνθος...
Το ναυάγιο
Πιάνω τον εαυτό μου πότε πότε
να αναστενάζει,
βαθιά
με αναφιλητό.
Σα να 'χει μέσα μου σαλέψει
κάποιο ναυάγιο.
................
Ωραίος... και μόλις τον ανακάλυψα...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου