ΤΑ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ
Είναι φορές που νιώθω την καρδιά μου,
σαν τα παλιά εικονοστάσια,όσα
έμειναν ίδια
στις γωνιές
μιας πόλης που άλλαξε, μες σε μισόν αιώνα,
έγινε αγνώριστη
με προκυμαίες και καταμαράν,
πάρκα και συντριβάνια-
εκείνα μένουνε τουβλόχτιστα,οι Άγιοι Ανάργυροι
εκεί όπου υπήρχε ο τουρκικός "φόρος",
στην άκρη του ποταμιού,ο Άγιος Ελευθέριος,
στο πάρκο, σήμερα, άνεργοι Αλβανοί παίζουνε ζάρια,
παλιότερα βρισκόντουσαν εδώ οι φυλακές,
η ανοιχτή αγορά
και οι τουλούμπες,στις ποδιές τους, ξεδιψούσαν
άλογα,
μερικές φορές σκύβω και προσκυνώ,
ζητώ απ'τους αγίους, ό,τι και τότε
που ήμουνα παιδί,
να κρατήσουν το δεκαράκι
και να με χρωματίσουν με τη δική τους χαρμολύπη
.........................................................................
μιας πόλης που άλλαξε, μες σε μισόν αιώνα,
έγινε αγνώριστη
με προκυμαίες και καταμαράν,
πάρκα και συντριβάνια-
εκείνα μένουνε τουβλόχτιστα,οι Άγιοι Ανάργυροι
εκεί όπου υπήρχε ο τουρκικός "φόρος",
στην άκρη του ποταμιού,ο Άγιος Ελευθέριος,
στο πάρκο, σήμερα, άνεργοι Αλβανοί παίζουνε ζάρια,
παλιότερα βρισκόντουσαν εδώ οι φυλακές,
η ανοιχτή αγορά
και οι τουλούμπες,στις ποδιές τους, ξεδιψούσαν
άλογα,
μερικές φορές σκύβω και προσκυνώ,
ζητώ απ'τους αγίους, ό,τι και τότε
που ήμουνα παιδί,
να κρατήσουν το δεκαράκι
και να με χρωματίσουν με τη δική τους χαρμολύπη
.........................................................................
Kλικ στο όνομα του ποιητή και θα βρεθείτε στο προφίλ του, στο φεις
Υπέροχος Γιάννης! Πάντα!
Lamprini T.
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου