Η Νύχτα ήρθε και κρατά στην αγκαλιά της τα δίδυμα αδέρφια.Τον Ύπνο και τον Θάνατο.
Νύχτα, ύπνος και θάνατος....
"Να ξέρετε, ότι τίποτα από τα ανθρώπινα πράγματα δεν είναι πιο κοντινό στον θάνατο από ό,τι ο ύπνος.Τότε φαίνεται η ανθρώπινη ψυχή πως είναι θεϊκή και τότε μπορεί να προβλέψει κάτι από τα μελλούμενα. Τότε, άλλωστε, όπως φαίνεται ελευθερώνεται κυρίως."
Μετά το Δημαρχείο Περάματος, το "λίγες γραμμές... έτσι..." πήγε για καφέ... στην JUST11, στο Πέραμα.... όπου έγινε η δεύτερη παρουσίασή του.
Ευχαριστώ για όλα... !!
Λαμπρινή Τζούρκα...
Με την φιλη Φλωρα
για σου χαρά σου... Βενετιά...
ένα μουσικό ταξείδι με το ακκορντεόν...
από την φίλη Μελίνα Καρνάρου... λίγα λόγια...
με τον καλό φίλο.... και πρώην Δήμαρχο Περάματος, Γιάννη Λαγουδάκο, στην παρουσίαση του "λίγες γραμμές... έτσι..." στην Just11!!
τα αστέρια μου... ευχαριστώ που ήσασταν εκεί... και του χρόνου, νάμαστε
καλά... να πάμε ΑΛΛΟΥ...με το "λίγες γραμμές... έτσι..." !!!
με τον καλό φίλο.... και πρώην Δήμαρχο Περάματος, Γιάννη Λαγουδάκο, στην παρουσίαση του "λίγες γραμμές... έτσι..." στην Just11!! και τις κυρίες και δεσποινίδες που μού έκαναν την τιμή νάναι στην παρουσίαση...
ευχαριστώ
με το γαλάζιο φουλάρι... τρίτη από δεξιά, η μαμά... κα Ευγενία Τζούρκα....
Παρουσίαση Βιβλίου "λίγες γραμμές... έτσι... " της Λαμπρινής Τζούρκα
Πολλή μεγάλη θάναι η χαρά μου, να σάς δω στην παρουσίαση αυτή, στο
Σοκολά, την όμορφη καφετέρια του Θησείου... (Chocolat Royal Thisio,
Πεζόδρομος Αποστόλου Παύλου 27), το Σαββατο στις 2 Δεκεμβρίου, στις 18:00
Θα μιλήσετε εσείς, με το βιβλίο στο χέρι, και φίλοι εκλεκτοί. Θα υπάρξει και... μουσική ζωντανή!
Μετά τιμής Τζούρκα Λαμπρινή, μουσικός και… συγγραφέας αυτήν την στιγμή… Εκδόσεις: ΤΣΟΤΡΑΣ
"Καλή επιτυχία", Λαμπρινή!
Χαίρομαι ιδιαίτερα που η μουσική επιμέλεια θα είναι δική σου!
Έτσι θα "φανεί", ένα δυνατότερο ταλέντο και η Ανώτερη Παιδεία σου, στην Μουσική!( Κάτι... που δεν το έχουν πολλοί...!)
That is no country for old men. The young
In one another’s arms, birds in the trees
—Those dying generations—at their song, The salmon-falls, the mackerel-crowded seas, Fish, flesh, or fowl, commend all summer long Whatever is begotten, born, and dies. Caught in that sensual music all neglect Monuments of unageing intellect.
An aged man is but a paltry thing,
A tattered coat upon a stick, unless
Soul clap its hands and sing, and louder sing
For every tatter in its mortal dress,
Nor is there singing school but studying
Monuments of its own magnificence;
And therefore I have sailed the seas and come
To the holy city of Byzantium.
O sages standing in God’s holy fire
As in the gold mosaic of a wall,
Come from the holy fire, perne in a gyre,
And be the singing-masters of my soul.
Consume my heart away; sick with desire
And fastened to a dying animal
It knows not what it is; and gather me
Into the artifice of eternity.
Once out of nature I shall never take
My bodily form from any natural thing,
But such a form as Grecian goldsmiths make
Of hammered gold and gold enamelling
To keep a drowsy Emperor awake;
Or set upon a golden bough to sing
To lords and ladies of Byzantium
Of what is past, or passing, or to come.
W.B. Yeats
μετάφραση γκουγκλ...
Ιστιοπλοΐα στο Βυζάντιο
Δεν πρόκειται για γη για τους ηλικιωμένους. Οι νέοι
Σε αγκαλιά του άλλου, πουλιά στα δέντρα
-Οι γενιές που πεθαίνουν - στο τραγούδι τους,
Οι πτώσεις σολομού, οι σφοδρές θάλασσες,
Τα ψάρια, η σάρκα ή τα πτηνά, επαινούν όλο το καλοκαίρι
Ό, τι γεννιέται, γεννιέται και πεθαίνει.
Πιάστηκε σε αυτή την αισθησιακή μουσική κάθε παραμέληση
Μνημεία ανούσιας διάνοιας.
Ένας ηλικιωμένος άνδρας δεν είναι παρά ένα κακό,
Ένα πανωφόρι σε ένα ραβδί, εκτός αν
Η ψυχή χτυπά τα χέρια της και τραγουδάει και τραγουδάει πιο δυνατά
Για κάθε τράτα στο θνητό φόρεμά της,
Ούτε υπάρχει σχολείο τραγουδιού αλλά σπουδές
Μνημεία της δικής του μεγαλοπρέπειας.
Και ως εκ τούτου έχω πετάξει τις θάλασσες και έρχομαι
Στην ιερή πόλη του Βυζαντίου.
O σοφοί που στέκονται στην ιερή φωτιά του Θεού
Όπως και στο χρυσό μωσαϊκό ενός τείχους,
Ελάτε από την αγία φωτιά, περάστε σε ένα γύρο,
Και να είναι οι τραγουδιστές της ψυχής μου.
Καταναλώστε την καρδιά μου μακριά. άρρωστος με επιθυμία
Και να στερεωθεί σε ένα ζώο που πεθαίνει
Δεν ξέρει τι είναι. και μαζέψτε
Μέσα στην τεχνική της αιωνιότητας.
Μόλις βγαίνω από τη φύση δεν θα πάρω ποτέ
Η σωματική μου μορφή από οποιοδήποτε φυσικό πράγμα,
Αλλά μια τέτοια μορφή που κάνουν οι χρυσοχόες της Ελλάδας
Από σφυρήλατο χρυσό και χρυσό σμάλτο
Να κρατήσει ξύπνιο αυτοκράτορα ξύπνιο.
Ή θέστε σε ένα χρυσό κλαδί για να τραγουδήσει
Για τους κυρίους και τις κυρίες του Βυζαντίου
Από το παρελθόν, το πέρασμα, ή να έρθει.
"Ήταν τόσος ο συνωστισμός, που χρειάστηκε να επέμβουν οι φύλακες, για να κυκλοφορεί ελεύθερα. Φωτορεπόρτερ, σκιτσογράφοι, δημοσιογράφοι αντιπρόσωποι όλων των τάξεων. Ο ερχομός του είχε κάνει να ξεσηκωθεί ολόκληρη η Αθήνα. Ο κόσμος ήταν περίεργος να δει πως θα φερνόταν, τι στάση θα τηρούσε μπροστά στο αθάνατο έργο του. Από φόβο μη συγκινηθεί, τον πέρασαν -γιατί ο συνωστισμός του κόσμου ήταν αδιαπέραστος- πρώτα από άλλα μνημεία. Τ’ αναγνώριζε όλα, τα θυμόταν με κάθε λεπτομέρεια. Όταν, τέλος, κατά τις 7 το βράδυ έφθασε μπροστά της, ζήτησε να του ανοίξουν το κιγκλίδωμα και μπήκε. Κοίταξε σιωπηλά το έργο του, κι απ’ το ρυτιδωμένο του μέτωπο πέρναγαν χίλιες εικόνες. Τα μάτια του μια βούρκωναν, μια γέλαγαν και μια κατσούφιαζαν. Μια ταραχή, μια πάλη γινόταν μέσα του και τα κρυφά βλέμματα που ‘ριχνε στο πλήθος, ενώ έμενε ασκεπής μπροστά στο έργο της νιότης του, μαρτυρούσαν πως φοβόταν μην προδοθεί. Κάποιος, τότε, του ‘πε: “Λένε πως την έπλυναν με άκουα φόρτε και χάλασε”. Άπλωσε το χέρι του, θώπευσε τις αρμονικές πτυχές του υφάσματος, γέλασε ζωηρά και είπε, ενώ το χέρι του στηριζόταν απάνω στο μάρμαρο με τρυφερότητα: “Δεν χαλάει!” (Ο Στρατής Δούκας περιγράφει την επίσκεψη του Γιαννούλη Χαλεπά στο νεκροταφείο, στα 1930, για να δει μετά από πολλά χρόνια την “Κοιμωμένη”) ΣΤΡΑΤΗΣ ΔΟΥΚΑΣ “ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ” Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
O εφτά σοφοί της αρχαιότητας
Οι αναφερόμενοι, από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, Επτά σοφοί, ήταν
ιστορικά πρόσωπα που έζησαν από τον 7ο αιώνα π.Χ. και νεότερα, που
διέπρεψαν ως νομοθέτες, άρχοντες ή πολιτικοί. Οι επικρατέστεροι
θεωρούμενοι επτά σοφοί της αρχαιότητας (κατά γενικότερη ομολογία
συγγραφέων) ήταν οι: • Θαλής ο Μιλήσιος • Πιττακός ο Μυτιληναίος • Βίας ο Πριηνεύς • Κλεόβουλος ο Ρόδιος • Σόλων ο Αθηναίος • Περίανδρος ο Κορίνθιος, και • Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Χαίρομαι ιδιαίτερα που η μουσική επιμέλεια θα είναι δική σου!
Έτσι θα "φανεί", ένα δυνατότερο ταλέντο και η Ανώτερη Παιδεία σου, στην Μουσική!( Κάτι... που δεν το έχουν πολλοί...!)