ΠΗΓΗ!! https://www.facebook.com/259632517402397/photos/np.1442330198831376.100002841383086/1057380190960955/?type=1¬if_t=notify_me_page
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ (1851 - 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1938)
Σ.ΜΥΡΙΒΗΛΗ -ΤΟΝ ΕΠΕΡΙΜΕΝΕ Η ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ
…Διατηρῶ τὴ μορφή του, ἀπὸ τὴν τελευταία φορὰ ποὺ τὸν ἀντίκρυσα ζωντανό. Ἦταν στὸ μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ του, τὴ νύχτα τοῦ τελευταίου Ἐπιταφίου. Ἔτσι ποὺ περάσαμε μὲ τὴν πάμφωτη λιτανεία τοῦ Ἅη-Νικόλα, τὸν εἴδαμε ἀνάμεσα στὶς χαριτωμένες μικρὲς ἀνηψιές του μὲ τὸ μαῦρο σκουφάκι στὰ λευκὰ μαλλιά, μ' ἕνα λεπτὸ κεράκι στὰ ἐμπνευσμένα χέρια.
Προχθὲς ἔσβυσε τὸ κεράκι μέσα στὴ βουὴ τῆς πρώτης φθινοπωρινῆς βροχῆς, ἔκλεισαν τὰ ἥμερα ματάκια, πέτρωσαν οἱ ἀρθρώσεις στὰ σοφὰ χέρια τοῦ δημιουργοῦ. Μέσα ἀπὸ τὰ βρεγμένα πεῦκα τοῦ Ἅη-Νικόλα, κάτω ἀπὸ τὴν ψιλὴ βροχούλα τῆς Ἀττικῆς, ξεκίνησε ἕνα σεμνὸ καὶ συγκινητικὸ ξόδι, γιὰ νὰ καταλήξει στὸ ἄλσος τοῦ Ἀ' Νεκροταφείου, ὅπου ἡ πολιτεία ἔθαψε τὸ μεγάλο καὶ δυστυχισμένο της τεχνίτη… Ἡ θλῖψις ἐστάλαζε ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἀνεδίνετο ἀπὸ τὴ γῆ καὶ ἀπὸ τοὺς θάμνους, ἐσιωποῦσε ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ κυπαρίσσια, ἔψαλλε μελαγχολικὰ τὴν ματαιότητα τῆς ζωῆς μέσα στὰ τροπάρια τῶν παπάδων τῆς κηδείας. Μόνο Ἐκεῖνος, ὁ Γιαννούλης ὁ Χαλεπᾶς, δὲν εὑρίσκετο εἰς τόπον θλίψεως καὶ δακρύων καὶ θανάτου. Ἐχαμογέλασε τὸ φωτεινὸ πρόσωπο τοῦ μεγάλου Γέρου, χαμόγελο εἰρήνης καὶ στοργῆς ἐκεῖ πάνω.
Διότι μέσα στὸ μουσκεμένο ἄλσος τῶν νεκρῶν δὲν ἐπρόκειτο οὔτε στιγμὴ νὰ μείνει μόνος. Τὸν ἐπερίμενε ἐκεῖ ἡ ὡραιότερη Κόρη του, ἡ πρωτογέννητή του, ἡ Κοιμωμένη. Τοῦ ἐχαμογέλασε ἡ πάγκαλη Κυρὰ μέσα στὸν μαρμαρένιον ὕπνο της, καὶ ὁ νεκρὸς ἀπήντησε μὲ τὸ ἥμερο χαμόγελό του στὸ μειδίαμα τοῦ ζωντανοῦ μαρμάρου.
(Μελετήματα γιὰ τὸν Χαλεπᾶ καὶ τὴν ἐποχή του, ἐκδ. ΕΡΙΝΝΗ, Αθήνα 1999. )
.............................................................
Εκπληκτικό!!
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου