Μια πρόσκληση για θέατρο, μιας που συμμετέχω στην θεατρική ομάδα Κορυδαλλού.
Kiam y el pajarito azul
O Κίαμ βρήκε ένα πουλί, το θεράπευσε, και συμπέρανε, στο τέλος, ότι η αληθινή αξία δεν είναι σε αυτά που έχεις, αλλά σε αυτά που δίδεις...
................
Cuentos Cortos
Kiam y el pajarito azul
Kiam
estaba caminando por su jardín, pensando en qué juguete pediría para su próximo
cumpleaños, cuando escuchó un suave chirrido. Kiam se detuvo y observó a su
alrededor. Lo que encontró le hizo dar un salto de alegría. Debajo el viejo
rosal encontró un pájaro de plumas azules y brillantes, y con las alas rotas.
—¡Qué bonito pájaro! —exclamó Kiam—. Será mi nueva mascota. Te llamaré
Azulillo.
Azulillo no estaba feliz, y miró al niño con ojos llenos de tristeza.
—No quiero ser una mascota. Quiero volver con mi familia en el bosque, pero mis
alas no funcionan.
Kiam frunció el ceño, acostumbrado a tener siempre lo que deseaba.
—De eso nada, tú te vienes conmigo. Tienes suerte de poder volar, así no tendré
que encerrarte en una jaula.
Kiam se llevó al pájaro a casa, pensando solo en cómo presumir de mascota ante
sus amigos.
Esa tarde, la abuela de Kiam lo encontró jugando con Azulillo en el salón.
—Ese pájaro no parece feliz, Kiam —dijo con suavidad.
Kiam se encogió de hombros.
—Es solo un pájaro.
—¿No te has fijado? —replicó la abuela, sentándose junto a él—. ¿Cómo te
sentirías si estuvieras lejos de casa, herido y asustado?
Kiam bajó la mirada, jugueteando con el borde de su camisa. Recordó una vez que
se había perdido en un parque y el miedo que sintió.
—Supongo
que me sentiría... triste… y asustado—admitió.
—Así es como se siente este pajarillo ahora. Además, debe estar muy dolorido.
¿No has visto que tiene las alas rotas? Tal vez en lugar de pensar en lo que
quieres, podrías pensar en lo que necesita.
Kiam miró a Azulillo. Este le devolvió la mirada con ojos brillantes y
esperanzados.
—Voy a ayudarte —decidió Kiam—. Curaremos tus alas y te llevarmos de regreso al
jardín.
Con la ayuda de su abuela, Kiam cuidó de Azulillo durante semanas.
Y un día, Azulillo voló. No muy alto ni muy lejos, pero voló. Kiam, con
lágrimas en los ojos, lo llevó al jardín, donde una bandada de pájaros azules
lo recibió con cantos alegres.
—Gracias, Kiam —dijo Azulillo antes de irse—. No solo curaste mis alas, sino
que también sanaste mi corazón.
—Abuela, siento algo en la barriga y aquí, por los ojos, que no sé qué es —dijo
Kiam un día.
—¿Te duele? ¿Te encuentras mal?
—¡No! Solo que… nunca había sentido esto.
La abuela miró al niño con mucho amor y le dijo:
—¡Ay, cariño! Es la alegría de dar sin esperar nada a cambio.
Kiam sonrió, dándose cuenta de que, al ayudar a Azulillo, también había curado
algo en su interior. Volvió a casa con una lección aprendida: el verdadero
valor no está en lo que tienes, sino en lo que das.
............
Γενική ΠΗΓΗ: Cuentos Cortos: https://www.iletaitunehistoire.com/genres/contes-et-legendes
Mερική ΠΗΓΗ: Kiam y el pajarito azul: https://www.cuentoscortos.com/cuentos-populares/kiam-y-el-pajarito-azul
Autor: Eva María Rodríguez
Edades: A partir de 4 años
Valores: ayudar, egoísmo, empatía, aprendizaje
Συγγραφέας: Eva María Rodríguez (https://www.bubok.es/autores/evarpicazo)
Η Εύα Ροντρίγκεζ Πικάζο γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1974. Παθιασμένη με τα βιβλία και τη λογοτεχνία από την ηλικία των 12 ετών, όταν ήταν οικοτροφείο σε ένα σχολείο θηλέων στο Αλικάντε, είναι λάτρης της λογοτεχνίας.
Ηλικίες: 4 ετών και άνω
Αξίες: βοήθεια, εγωισμός, ενσυναίσθηση, μάθηση
Lamprini T.
Υ.Γ. Προσπαθώντας να κρατήσω μία επαφή με τα Ισπανικά μου διαβάζω αυτές τις μικρές ιστορίες... για να δούμε!...
ποιήματα, Χρίστος Λάσκαρης (1931 –2008)
...............
από : Constantine Saridakis
ΕΙΚΟΣΙΕΞΙ και μία.. του Μαξίμ Γκόργκυ
Θέατρο Αλκμήνη
.jpg)
Εικοσιέξι ψυχές που δουλεύουν ασταμάτητα σαν ζωντανές μηχανές σ' ένα υγρό και αποπνιχτικό υπόγειο φούρνου, χωρίς ανάσα ,χωρίς φως, χωρίς ελπίδα...Μια κοπέλα εμφανίζεται ξαφνικά σαν ήλιος και τότε...''η λάσπη στέγνωσε,ο αέρας καθάρισε, το ταβάνι ψήλωσε...'' γιατί...είναι ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Του δικού τους Θεού!
Θα τους ελευθερώσει, θα τους σηκώσει ψηλά , η θα τους αφανίσει για πάντα;
Συντελεστές Στο ρόλο του Παύλου Πάβλοβιτς, ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος
Παίζουν: Ειρήνη Σταματίου,
Μελίνα Σπετσιέρη,
Μελίνα Σπετσιέρη,
Θεόφιλος Σιδηρόπουλος
Θεόφιλος Σιδηρόπουλος
Θεατρική διασκευή: Ειρήνη Σταματίου
Σκηνοθεσία: Μπάμπης Κλαλιώτης
Σκηνογραφία: Κατερίνα Μαρία Σαλταούρα
Ενδυματολόγος: Βάσω Τσίκου
Φωτισμοί: Μπάμπης Κλαλιώτης
Β.Σκηνοθέτη :Μελίνα Σπετσιέρη
Φωτογράφηση: Αγγελική Κοκοβέ
Γραφιστικά: Indigo creative
Παραγωγή: UNIX E.Π.Ε.
πηγή: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/eikosieksi-kai-mia/
.......................
μία υπέροχη παράσταση, με καλούς ηθοποιούς. Την παράσταση "Είκοσι έξι και μία", αξίζει κάποιος να δει, για δοκιμάσει δυνατά αισθήματα ανθρωπιάς!
Η ιστορία της παράστασης είναι τόσο δυνατή, μα και συγκινητική και το τέλος, ευτυχώς... λυτρωτικό!...
Lamprini T.
Υ.Γ. ΠΗΓΗ: https://www.vrisko.gr/theatro/theatrikes-parastaseis/eikosi-eksi-kai-mia-toy-maksim-gkorki/athina
διάρκεια: 80',
Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στη σκηνή η θεατρική διασκευή του κλασικού διηγήματος του Μαξίμ Γκόρκι "Εικοσιέξι και μία". Τ
ο έργο εστιάζει στην αξιοπρέπεια, την ανάγκη για όνειρο και την ανθρώπινη επιθυμία για ελευθερία.
Είκοσι έξι εργάτες ζουν απομονωμένοι σε ένα υπόγειο φούρνου, μέχρι που η άφιξη μιας νεαρής κοπέλας ανατρέπει την καθημερινότητά τους, φέρνοντας στην επιφάνεια ελπίδες και συγκρούσεις. Το έργο αναδεικνύει κοινωνικά ζητήματα που παραμένουν διαχρονικά.
https://www.youtube.com/watch?v=gq149UVURLY&list=RDgq149UVURLY&start_radio=1
Καλή ανάπαυση νάχει...
ωραίο βίντεο!
/////////////
σε ένα λογοτεχνικό μπλογκ... αξίζει να δούμε τον στίχο του Διονύση, που αποκαλύπτει την καρδιά του...
ευχαριστούμε τον Διονύση που υπήρξε στις ζωές μας...
Lamprini T.
Η κωμωδία
19 του μηνός... (του Σεπτεμβρίου)... σάς περιμένουμε στις "ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΙΕΣ" !! Μία κωμωδία που ετοιμάσαμε για σάς...
"Η Αντιγόνη, κόρη του Οιδίποδα, έρχεται σε σύγκρουση με τον βασιλιά της Θήβας, Κρέοντα, όταν αποφασίζει να θάψει τον αδελφό της, Πολυνείκη, παρά την απαγόρευση του ηγεμόνα.
Πιστή στους άγραφους νόμους των θεών, αψηφά τη θνητή εξουσία και τιμωρείται (η Αντιγόνη) με θάνατο."
Αυτός ο ΠΑΡΑΤΟΝΙΣΜΟΣ των λέξεων, χρειάζεται προσοχή... 🙂
Μεγαλώνω, λέμε, κι όχι... μεγάλωνω... 🙂🙂
(Στα τραγούδια, ακούγεται... χειρότερα... όταν γίνεται)
(Παρίσι)
το μωρό πήγε βόλτα
.jpg)
το μωρό πήγε βόλτα
το μικρό κορίτσι μας,
που το πήγαν βόλτα,
και την κορδελίτσα του,
να φορά σαν πρώτα!
Lamprini T.
το μικρό κορίτσι μας,
που το πήγαν βόλτα,
και την κορδελίτσα του,
να φορά σαν πρώτα!
Lamprini T.
The Brothers Four - Seven Daffodils
τον Γιώργο Ιωνάννου δεν τον γνώριζα... Τον είχα δει στην Τιβι... δεν είχα δώσει σημασία...
όταν όμως έδινα... Πανελλήνιες... είχαμε στην ύλη... ένα έργο του... ΣΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΤΟ ΣΠΊΤΙ...
ήταν τόσο σπαραξικάρδιο... (απ' αυτά που έχουν σχέση με τον ξεριζωμό)... που δεν νομίζω να ξαναδιαβάσω κάτι δικό του...
δυστυχώς...
εν τούτοις... είναι εκπληκτικός... και αυτό φαίνεται από το πόσο τον εκτιμούνε οι άλλοι...
κι εγώ τον εκτιμώ... πολύ... αλλά... δεν νομίζω να τον ξαναδιαβάσω... με πονάει αυτός ο ξεριζωμός... (και ο κάθε ξεριζωμός... )
ΠΗΓΗ: http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2712/Neoelliniki-Logotechnia_G-Lykeiou-AnthrSp_html-empl/index_2_09.html
Lamprini T.
Υ.Γ. το κείμενο:
Στοῦ Κεμάλ τό Σπίτι
(Ἡ μόνη κληρονομιά, 1974)
