Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Κώστας Καρυωτάκης και... το πιάνο...



Το πιάνο
Μπροστά στο πιάνο κει το μεγαλόπρεπο
πανώρια κόρη κάθεται
κι απλώνει στ’ άσπρα πλήχτρα του ανάλαφρα
τα χέρια της τ’ ασπρότερα.
Ριγούν αυτά στ’ ονειρευτό της άγγισμα
κι όλο πηδάν χαρμόσυνα
στα χάδια που τα δάχτυλα τ’ αφρόπλαστα
ατέλειωτα σκορπίζουνε.
Και χύνονται στη μυρωμένη κάμαρα
που λάμπει ολοφώτιστη
τρελοί σκοποί, απόκοσμοι, ουράνιοι
και μελωδίες βαγνέριες.
Γιομάτη πόνο μια στροφή ακούγεται,
βαριά χτυπούν τα δάχτυλα,
και σαν σιγοπηδά το πιάνο φαίνεται
πως τρέμει μες στο θρήνο του.
Και τ’ ανθογυάλι’ αυτά που το στολίζουνε
κουνιούντ’, ανατριχιάζουνε
με τ’ άνθια τους μαζί, που χάμω γέρνουνε—
θαρρείς από τη λύπη τους.
Κώστας Καρυωτάκης
*
*
Καλή σας μέρα, αγαπημένοι μου <3
*
*
Childe Hassam, The Sonata, 1911.
Museum of Fine Arts, Houston

Childe Hassam, The Sonata, 1911.
Museum of Fine Arts, Houston
Τσιλντ Χάσσαμ, Η σονάτα
Μουσείο καλών τεχνών, Χιούστον, ΗΠΑ

Lamprini T. 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Λογοτεχνία... με επιλογές... μεν και σχόλια δικά σας... δε...