Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

SYLVIA PLATH: ΚΑΛΟΣΥΝΗ

13 Νοεμβρίου:Παγκόσμια ημέρα καλοσύνης σήμερα!!!

SYLVIA PLATH: ΚΑΛΟΣΥΝΗ                                    Kindness

H Καλοσύνη γλιστράει γύρω απ’ το σπίτι μου.    Kindness glides about my house.
Η κυρά Καλοσύνη είναι τόσο καλή!                     Dame Kindness, she is so nice!
Τα μπλε και κόκκινα πετράδια των δαχτυλιδιών της αχνίζουν

                                                                               The blue and red jewels of her rings smoke
Μες στις βιτρίνες, οι καθρέφτες                            In the windows, the mirrors 
Γεμίζουν χαμόγελα.                                               Are filling with smiles. 


Τι είναι τόσο αληθινό όσο το κλάμα ενός παιδιού;   What is so real as the cry of a child?
Ίσως το κλάμα ενός λαγού να ‘ναι πιο άγριο            A rabbit's cry may be wilder
 Όμως δεν έχει ψυχή.                                                But it has no soul. 
Η ζάχαρη θεραπεύει τα πάντα, έτσι λέει η Καλοσύνη.   Sugar can cure everything, so Kindness says. Η ζάχαρη είναι αναγκαίον ρευστόν,                           Sugar is a necessary fluid, 



Οι κρύσταλλοί της μικρό κατάπλασμα.                     Its crystals a little poultice.
Ω Καλοσύνη, Καλοσύνη                                            O kindness, kindness
Που με γλύκα μαζεύεις κομμάτια!                             Sweetly picking up pieces!
Τα γιαπωνέζικα μεταξωτά μου, απελπισμένες πεταλούδες,  My Japanese silks, desperate butterflies, Μπορεί να καρφιτσωθούν όποτε να ναι,                     May be pinned any minute,   
έχοντας πάρει αναισθητικό.                                        anesthetized. 


Και να σου έρχεσαι, μ’ ένα φλιτζάνι τσάι                  And here you come, with a cup of tea
Στεφανωμένο με ατμούς.                                            Wreathed in steam.
Ο αιμάτινος πίδακας είναι ποίηση,                             The blood jet is poetry, 
Τίποτε δεν τον σταματάει.                                          There is no stopping it.
Μου δίνεις να κρατήσω δυο παιδιά, δυο τριαντάφυλλα.    You hand me two children, two roses.

Απόδοση από τα αγγλικά: Κλεοπάτρα Λυμπέρη

Πίνακας:The Silk Kimono by Lee Lufkin Kaula (1865 – 1957)



Η Ελιά, Κωστής Παλαμάς



τι μού θύμισες...




εννοείται το μαθαίναμε... απ' έξω... 



Η Ελιά

Είμαι του ήλιου θυγατέρα*
η πιο απ’ όλες χαϊδευτή,
χρόνια η αγάπη του πατέρα
σ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να γείρω νεκρωμένη,
αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!


Φρίκη, ερημιά, νερό, σκοτάδι,
τη γη τη θάψαν μια φορά.
Εμέ ζωής φέρνει σημάδι
στο Νώε η περιστερά.
Όλης της γης είχα γραμμένη
την ομορφάδα και χαρά.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!
Όπου κι αν λάχω* κατοικία,
δεν μου απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθιά μου γερατεία
δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή.
Μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη
κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!

Εδώ στον ίσκιο μου αποκάτου
ήρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί
κι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά Του
λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ Του, δροσιά αγιασμένη,
έχει στη ρίζα μου χυθεί.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!

Κωστής Παλαμάς

Η εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, φυτό, ουρανός, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση
Εληά, Lamprini T.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019

ΤΟ ΠΑΙΔΙ




ΤΟ ΠΑΙΔΙ  

Μπαρτολόμε Εστεμπάν Μουρίλο, 
Χωριατόπαιδο στο μπαλκόνι

Όταν καμμιά φορά γυρίσω πίσω και κοιτάξω  
μες στο μακρύ δρόμο,  
πάντα στο βάθος βλέπω  
ένα παιδί.  
Τροφοδοτεί με  τα λυπημένα μάτια του  
τα ποιήματά μου.

.................

Υπέροχος... 

Lamprini T. 

ποιήματα, Χρήστος Λάσκαρης (1931 –2008)
από : Constantine Saridakis

Published on March 27, 2016