Τζούτζη Μαντζουράνη ...Βιβλιοπαρουσίαση...

ΠΗΓΗ!!! https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10153571220855994&set=a.10150565623610994.374610.738660993&type=3&theater

Tzoutzi Mantzourani

Ευχαριστώ πολύ, όλους εσάς, που παίρνετε μέρος στην παρουσίαση, και περιμένω όλους τους φίλους μου, να "βρέξουμε το βιβλίο και να του ευχηθούμε να είναι καλοτάξιδο....
Την Κυριακή λοιπόν, απο κοντά.....

................................

Την Κυριακή , η ποιήτρια Τζούτζη Μαντζουράνηστο Arthens, για τα ΑΔΕΣΠΟΤΑ ποιήματά της...

απλά... ΥΠΕΡΟΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1


Lamprini T.

Κώστας Καρυωτάκης και... Μέρα τ' Απρίλη...

ΠΗΓΗ!! https://www.facebook.com/lianouroula/posts/1022300011190367

" “Μέρα τ’ Απρίλη
γεμάτη θάμπος
γελούσε ο κάμπος
με το τριφύλλι.
Ως την εφίλει
το πρωινό θάμπος,
η φύση σάμπως
γλυκά να ομίλει.
Εκελαδούσαν
πουλιά πετώντας
όλο πιο πάνω.
Τ’ άνθη ευωδούσαν.
Κι είπε απορώντας:
“Πώς να πεθάνω;”

Κ. Καρυωτάκης

..........................................................

Άψογο, και με αναμνήσεις πολλές!!!!!!!!!!!!!!!

Lamprini T.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και... Ματωμένος γάμος...

ΠΗΓΗ!!!  https://www.facebook.com/1449605771965146/photos/a.1487216408204082.1073741873.1449605771965146/1567401543518901/?type=1&theater

Είμ’ ένας κύκνος στρογγυλός μες το ποτάμι,
Είμ’ ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά,
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται; Ποιανού το κλάμα γροικιέται μες στο χέρσο κάμπο;

Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει μες στον ανταριασμένο αγέρα,
που λαχταράει, μολύβι τώρα, πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω στους τοίχους και στα παραθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά, να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!

Αχ, πως κρυώνω! Οι στάχτες μου – μέταλλα κοιμισμένα –

ψάχνουν σε κάμπους και βουνά της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει στις χαλαζένιες πλάτες του,
και με βυθίζει όλο παγωνιά στα χαλκοπράσινα βαλτονέρια.

Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν τα μάγουλα μου κόκκινο αίμα,

και τα’ άγρια βούρλα θα ζαρώσουν κάτου απ’ τα πέλματα του αγέρα.
Ίσκιο δε θα ‘βρουν και φυλλωσιά για να γλιτώσουν από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά! Ζεστή!

Το αίμα της να βάψει τα κρύα βουνά τα στήθια μου.

Αφήστε με να μπω, αχ, αφήστε!
(Στα κλαδιά.)
Ίσκιους δε θέλω. Οι αχτίδες μου πρέπει να μπουν, και μέσα

στα κατασκότεινα κλαριά το φως μου πρέπει να κυλήσει,

για να βαφτούν τη νύχτα τούτη τα μάγουλα μου αίμα γλυκό,
και τα άγρια βούρλα να ζαρώσουν κάτου απ’ τα πέλματα του αγέρα.
Ποιος κρύβεται; Να `βγει έξω είπα!

Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Θε να τ’ αστράψω τ’ άλογο με διαμαντένιο πυρετό.
…
Ο αγέρας γίνεται κοφτερός σα δίκοπο μαχαίρι.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Ματωμένος Γάμος- Απόσπασμα( Μονόλογος φεγγαριού )
Μετάφραση Νίκος Γκάτσος

....................

Τέλειο!!! 

Lamprini T. 

Lamprini T. και... Ονειρεύομαι...πολλά.

https://www.youtube.com/watch?v=_tQ36TFvNoM

Ονειρεύομαι...πολλά.

Έναν κόσμο όπου τα παιδιά να παίζουν ξένοιαστα, σαν κι εμάς και η μόνη τους έννοια νάταν να μην τα βρουν στο κρυφτό

Ξένοιαστα

ονειρεύομαι να με πιστέψεις, τώρα, και όχι όταν θάναι πια πολύ αργά

Πάντοτε κερδίζει

Ονειρεύομαι να σε δω, να μου χαμογελάς και νάμαστε όπως ήμασταν όταν το μαθαίναμε εκείνο... στην κατασκήνωση

Κατασκήνωση

Ονειρεύομαι να ξαναπήγαινα στην Κω και να καθόμουνα να διάβαζα περισσότερο, απ' το να στενοχωριέμαι... περισσότερο...

ΚΩΣ

Ονειρεύομαι να είμαι στους δρόμους του Ναυπλίου , και να μην με νοιάζει τι φοράω... Απλώς να περπατάω... μόνη...

Ναύπλιο

Ονειρεύομαι νάμαι στο Π. Άστρος και να κολυμπάω, να κάνω βουτιές στον μώλο με το κεφάλι, και να μην με νοιάζει αν έρθει κανένας καρχαρίας...

Π. Άστρος

ονειρεύομαι να ζήσω λίγο για να σε δω να παντρεύεσαι, και να χαρώ...

Να παντρεύεσαι

ονειρεύομαι ότι είστε μικρά και σας ταΐζω, και τις δυο,  μόνη μου... με επιτυχία.  Να πάρετε κανένα..κιλό...

Δίδυμα

ονειρεύομαι... ότι είμαστε  μαζύ... Μού δείχνεις την αυλή σου και μού λες... πώς την έφτιαξες έτσι...

Αυλή

ωραία...

Τέλος μουσικής... τέλος ονείρων...

Τέλος ονείρων

Lamprini T.

Γιάννης Τσίγκρας ... "κι εσένα ποιος σ'έπεισε ότι ζεις;".

ΠΗΓΗ!!  Γιάννης Τσίγκρας

ΠΟΙΟΣ
Μου φάνηκε εξαιρετικά παράδοξη η παρουσία του,
πλάι στη θάλασσα που σκοτείνιαζε:
"Μα εσύ, εσύ είσαι πεθαμένος"του φώναξα "από καιρό"
κι εκείνος "κι εσένα ποιος σ'έπεισε ότι ζεις;".

ζεις

........................

Έγραψε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Lamprini T. 

Υ.Γ. Η φώτο είναι δικής μου επιλογής...