Γιάννης Ρίτσος... και την Ρωμιοσύνη μην την κλαις...

Την Ρωμιοσύνη, μην την κλαις, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει 

και θεριεύει και καμακώνει το θεριό

με το καμάκι του ήλιου

Γιάννης Ρίτσος

......................................

Πολυαγαπημένο γιατί το έχω συνδυάσει με αυτό:

Μίκης Θεοδωράκης - Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς

Lamprini T.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου... και ασχολία με τον εαυτό μας...

Αν ο άνθρωπος δεν ασχοληθεί με τον εαυτό του, 

ο πειρασμός θα του ανοίξει δουλειά, να ασχολείται με τους άλλους.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

.............................................

Ουδέν σχόλιον...

Lamprini T. 

Μίλτος Σαχτούρης... και πρέπει έστω με σπασμένα φτερά

Πρέπει έστω με σπασμένα φτερά

να πετάω

Μίλτος Σαχτούρης

............................

Κι εγώ! 

Lamprini T. 

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ... και ΜΑΡΙΝΑ

ΝΤΟΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ - MARINA - DORA GIANNAKOPOYLOY

Υπέροχη ερμηνεία...

https://www.facebook.com/259632517402397/photos/a.466575876708059.108387.259632517402397/1025873744111600/?type=1&fref=n

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
ΜΑΡΙΝΑ 
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, 
λουίζα και βασιλικό, 
μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω, 
και τι να πρωτοθυμηθώ

Τη βρύση με τα περιστέρια, 
των αρχαγγέλων το σπαθί, 
το περιβόλι με τ’ αστέρια, 
και το πηγάδι το βαθύ

Τις νύχτες που σε σεργιανούσα, 
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα, 
σαν αδελφή του αυγερινού

Μαρίνα πράσινο μου αστέρι
Μαρίνα φως του αυγερινού
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού

.........................................................

Υπέροχο... "Μαρίνα, φως του Αυγερινού..."

Lamprini T. 

Γιάννης Τσίγκρας.... και ΤΑ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ

Γιάννης Τσίγκρας

Εικονοστάσι

ΤΑ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ

Είναι φορές που νιώθω την καρδιά μου,

σαν τα παλιά εικονοστάσια,όσα

έμειναν ίδια

στις γωνιές
μιας πόλης που άλλαξε, μες σε μισόν αιώνα,
έγινε αγνώριστη
με προκυμαίες και καταμαράν,
πάρκα και συντριβάνια-
εκείνα μένουνε τουβλόχτιστα,οι Άγιοι Ανάργυροι
εκεί όπου υπήρχε ο τουρκικός "φόρος",
στην άκρη του ποταμιού,ο Άγιος Ελευθέριος,
στο πάρκο, σήμερα, άνεργοι Αλβανοί παίζουνε ζάρια,
παλιότερα βρισκόντουσαν εδώ οι φυλακές,
η ανοιχτή αγορά
και οι τουλούμπες,στις ποδιές τους, ξεδιψούσαν
άλογα,
μερικές φορές σκύβω και προσκυνώ,
ζητώ απ'τους αγίους, ό,τι και τότε
που ήμουνα παιδί,
να κρατήσουν το δεκαράκι
και να με χρωματίσουν με τη δική τους χαρμολύπη

.........................................................................

Kλικ στο όνομα του ποιητή και θα βρεθείτε στο προφίλ του, στο φεις

Υπέροχος Γιάννης!  Πάντα!

Lamprini T.

Ζωή Μ.... και Πάντα θα υπάρχει ένας άνθρωπος...

Πάντα θα υπάρχει ένας άνθρωπος, για τον οποίον θα λυγίζεις εσύ, 

ώστε να μην σπάσει εκείνος

Ζωή Μ.

..........................................

Πάντα!!! 

Lamprini T.