Λεμεσού Μαρία... και Παράδοξοι συνειρμοί..

Aγάπη... από μακρυά... 

Λεμεσου Μαρια

Παράδοξοι συνειρμοί

Κάποιους ανθρώπους τους αγαπάς από μακριά

χωρίς ανάγκη για εξηγήσεις και απόδειξη

Όπως τα όμορφα τοπία στις καρτ ποστάλ

από τόπους που δεν ταξίδεψες

.....................................................

Ακριβώς έτσι...

Υ.Γ. Κλικ στο όνομα της ποιήτριας και θα το δείτε στην πηγή του... στο φεις...
Η φώτο επίσης είναι δική μου επιλογή...

Φρόϋντ... και δάκρυ...

Ένα δάκρυ είναι 1% νερό

και 99% συναίσθημα... 

Φρόϋντ... 

.................................................

Κάτι ξέρει... 

Lamprini T. 

Νάνος Βαλαωρίτης... και θάλασσα...

Ποια θάλασσα θάναι αρκετά μεγάλη

για να χωρέσει στον καημό

που μάζεψε η ψυχή...

Νάνος Βαλαωρίτης

......................................

Καμμία... 

Lamprini T. 

Γ. Σεφέρης... Τρεῖς βράχοι λίγα

ΠΗΓΗ!!! https://www.facebook.com/1449605771965146/photos/a.1449626628629727.1073741827.1449605771965146/1631226990469689/?type=1&theater

Βασίλειος Γερμενής

Μποτίλια στὸ πέλαγο

Τρεῖς βράχοι λίγα καμένα πεῦκα κι ἕνα ρημοκλήσι
καὶ παραπάνω
τὸ ἴδιο τοπίο ἀντιγραμμένο ξαναρχίζει
τρεῖς βράχοι σὲ σχῆμα πύλης, σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεῦκα, μαῦρα καὶ κίτρινα
κι ἕνα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στὸν ἀσβέστη
καὶ παραπάνω ἀκόμη πολλὲς φορὲς
τὸ ἴδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτὰ
ὡς τὸν ὁρίζοντα ὡς τὸν οὐρανὸ ποὺ βασιλεύει.
Ἐδῶ ἀράξαμε τὸ καράβι νὰ ματίσουμε τὰ σπασμένα κουπιά,
νὰ πιοῦμε νερὸ καὶ νὰ κοιμηθοῦμε.
Ἡ θάλασσα ποὺ μᾶς πίκρανε εἶναι βαθιὰ κι ἀνεξερεύνητη
καὶ ξεδιπλώνει μίαν ἀπέραντη γαλήνη.
Ἐδῶ μέσα στὰ βότσαλα βρήκαμε ἕνα νόμισμα
καὶ τὸ παίξαμε στὰ ζάρια.
Τὸ κέρδισε ὁ μικρότερος καὶ χάθηκε.
Ξαναμπαρκάραμε μὲ τὰ σπασμένα μας κουπιά.
Γ. Σεφέρης


ΠΗΓΗ ποιήματος... http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/george_seferis/novel.htm

..............................................

Πάντα μου άρεσε... "και παραπάνω... το ίδιο τοπίο... αντιγραμμένο... "

Lamprini T.

Κώστας Βάρναλης, Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα

Τα γράμματα μεγαλώνουν με Ctrl και + ταυτόχρονα...
ΠΗΓΗhttps://www.facebook.com/1449605771965146/photos/a.1464449867147403.1073741858.1449605771965146/1464462113812845/?type=1

Πίνακας ζωγραφικής: Γεράσιμος Στέρης,
" Ομηρικό ακρογιάλι "

(Πρόλογος «Στο φως που καίει»)
Κώστας Βάρναλης, [Να σ’ αγναντεύω θάλασσα]

Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,
να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλά
στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.

Να ναι χινοπωριάτικον απομεσήμερο,
όντας μετ’ άξαφνη νεροποντή
χυμάει μες απ’ τα σύννεφα θαμπωτικά γελώντας
ήλιος χωρίς μαντύ.

Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια,
οι κάβοι, τ’ ακρόγιαλα σαν μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά κάποτ’ ένα καράβι
ν’ ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.

Ξανανιωμένα απ’ το λουτρό να ροβολάνε κάτου
την κόκκινη πλαγιά χορευτικά τα πεύκα,
τα χρυσόπευκα, κι ανθός του μαλαμάτου
να στάζουν τα μαλλιά τους τα μυριστικά.

Κι αντάμα τους να σέρνουνε στο φωτεινό χορό τους
ως μέσα στο νερό τα ερημικά χιονόσπιτα
κι αυτά μες στ’ όνειρό τους να τραγουδάνε, αξύπνητα καιρό.

Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι αλάργα βάσανα πολλά.

Ως να με πάρεις κάποτε, μαργιόλα συ,
στους κόρφους σου αψηλά τους ανθισμένους
και να με πας πολύ μακρυά απ’ τη μαύρη τούτη Κόλαση,
μακρυά πολύ κι από τους μαύρους κολασμένους

(Πρόλογος «Στο φως που καίει»)
Κώστας Βάρναλης, [Να σ’ αγναντεύω θάλασσα]

..............................

Υπέροχη θάλασσα!!! Θαυμάσιος Βάρναλης!!!! 

Lamprini T. 

Τζούτζη Μαντζουράνη... και τα ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ...

ΠΗΓΗ!! http://pitsiloti.blogspot.gr/2015/09/blog-post.html

"ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".

Ζεστό μεσημέρι Σεπτέμβρη...
Σε καίει, μα δεν παραπονιέσαι, καθώς ξέρεις οτι σε λίγο θάρθει το φθινόπωρο...
Ζεστο μεσημέρι Κυριακής...
Και η απογευματινή θλίψη, κάθεται στα χείλη, μα δεν μιλάς, μην γίνει λέξεις.
Καλύτερα να κατασταλάξει στην ψυχή.
Η ψυχή αντέχει.
Ζεστό μεσημέρι,
ανελέητος ο ήλιος σε καίει για να σου θυμίζει πως,
ο,τι σου δίνει ζωή, έχει πάντα κόπο, πόνο, τίμημα...
 "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".