Γιάννης Τσίγκρας... και τα Βράδυα... και άλλο ένα...

 ΠΗΓΗ!!! https://www.facebook.com/itsigras?fref=nf&pnref=story

ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ

Η μουσική σε ξαναφέρνει κοντά μου,
ιδιαίτερα τα βράδια,
όταν σωπαίνουν η θάλασσα και τα πουλιά.

 ΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Τα βράδια είναι για τους λυπημένους,
για όσους,μυστικά,έχουν ζήσει αποχαιρετισμούς.
Τα βράδια είναι για την ψιλή βροχή,για τους μοναχικούς
με τα παράξενα καπέλα.
Είναι για κείνους που κοιτάζουν ένα πόμολο που δε γυρίζει,
ή όσους περιμένουν στις άκρες των δρόμων,εκείνον
που θα τους πει τί οφείλουν να περιμένουν.
Τα βράδια είναι για τον μικρό, ξυπόλητο Χριστό,
που στέκεται στην είσοδο του ζαχαροπλαστείου.

....................................

Ο Γιάννης είναι απλώς, υπέροχος!! (Είμαστε φεις φίλοι , εξ ου κι η οικειότητα!)
 Θα τον βρείτε και στο μπλογκ του : ΠΗΓΗ!!! http://giannistsigkras2012.blogspot.gr/

Lamprini

Τσάρλυ Τσάπλιν... το τραγούδι της Άνοιξης...

ΠΗΓΗ!!!   https://www.facebook.com/259632517402397/photos/np.36556121.100002841383086/972470512785257/?type=1&notif_t=notify_me


ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Η Άνοιξη έφτασε…
Τι είναι αυτό
Για το οποίο τραγουδώ
Που μας μαγεύει όλους;
Τι είναι αυτό
Με της Άνοιξης τον ερχομό
Που μας παιδεύει όλους;
Ω, είναι ο έρωτας …
(Από τη ταινία τα Φώτα της Ράμπας 1952)
Y.Γ.  Lamprini... λείπουν στίχοι βεβαίως.. 
 

 Τσάρλυ Τσάπλιν

 Spring is here.
Birds are calling.
Skunks are crawling.
Wagging their tails for love!
Spring is here.
Whales are churning.
Worms are squirming.
Wagging their tails for love!
What is this thing
Of which I sing
That makes us all bewitched?
What is this thing
That comes in Spring
That gives us all the itch?
Oh, it's love, it's love,

 ...........................................................................

Τι να πεις;.. Για τον Τσάπλιν;... ή την Άνοιξη;... 

Lamprini

 

Ευτυχία... και χαμόγελο...

Η μεγαλύτερη ευτυχία είναι, όταν μπορείς να δημιουργήσεις το χαμόγελο σ' αυτούς, που αγαπάς!!!

"Οι αλήθειες της ζωής"

..................................................

Τυχεροί αυτοί που τους αγαπούν... Ζουν με χαμόγελο....

Lamprini

ηλικία;...

Μην με ρωτάτε για την ηλικία μου, 

αλλάζει συνέχεια... 

ΟΝΕΜΑΝ... 

......................................

Όταν γελάω, είμαι 10 ετών

όταν κλαίω, 40... 

Lamprini

Διδώ Σωτηρίου... και σεβασμός...

Δεν είναι γύρω μου να σέβεται κανείς τον άνθρωπο.  

Είδα να σέβονται τον πλούτο, την δύναμη, την εξουσία, την μοχθηρία, την ατιμία.

Διδώ Σωτηρίου

.......................................................

Κρίμα...  Εγώ έχω δει... 

Lamprini

Μαχάτμα Γκάντι...και ευτυχία...

 

Ευτυχία είναι, όταν, αυτό που σκέφτεσαι, 

αυτό που λες, 

και αυτό που κάνεις, είναι σε αρμονία.

Μαχάτμα Γκάντι

......................................................................

Υπέροχος ηγέτης και υπέροχος η λόγος του!!! 

Lamprini

Ανώνυμο... και μάτια...

Δεν άκουσα.  Ξεχάστηκα στα μάτια σου, και δεν άκουσα.  Τι μου έλεγες;

Ανώνυμο

...................................

Ανώνυμο, αλλά, δυνατό!!! Έτσι γίνεται... πάντα... 

Lamprini

Ανώνυμο... και μαγεία...

Στις ζωές μας πρέπει να βρούμε την μαγεία, 

που θα κάνει τις ψυχές μας... να τιναχτούν στα ύψη...

Ανώνυμος

....................................................

Nα αρχίσω να ψάχνω... για την μαγεία... 

Lamprini

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Νίκος Γκάτσος... ματωμένος γάμος...

ΠΗΓΗ!!!  https://www.facebook.com/1449605771965146/photos/a.1487216408204082.1073741873.1449605771965146/1567401543518901/?type=1&theater

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα...και Νίκος Γκάτσος... ένα όνειρο... Χίλια ευχαριστώ γι' αυτήν την ομορφιά... 

Λαμπρινή... 

Είμ’ ένας κύκνος στρογγυλός μες το ποτάμι,
Είμ’ ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά,
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται; Ποιανού το κλάμα γροικιέται μες στο χέρσο κάμπο;

Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει μες στον ανταριασμένο αγέρα,
που λαχταράει, μολύβι τώρα, πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω στους τοίχους και στα παραθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά, να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!

Αχ, πως κρυώνω! Οι στάχτες μου – μέταλλα κοιμισμένα –

ψάχνουν σε κάμπους και βουνά της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει στις χαλαζένιες πλάτες του,
και με βυθίζει όλο παγωνιά στα χαλκοπράσινα βαλτονέρια.

Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν τα μάγουλα μου κόκκινο αίμα,

και τα’ άγρια βούρλα θα ζαρώσουν κάτου απ’ τα πέλματα του αγέρα.
Ίσκιο δε θα ‘βρουν και φυλλωσιά για να γλιτώσουν από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά! Ζεστή!

Το αίμα της να βάψει τα κρύα βουνά τα στήθια μου.

Αφήστε με να μπω, αχ, αφήστε!
(Στα κλαδιά.)
Ίσκιους δε θέλω. Οι αχτίδες μου πρέπει να μπουν, και μέσα

στα κατασκότεινα κλαριά το φως μου πρέπει να κυλήσει,

για να βαφτούν τη νύχτα τούτη τα μάγουλα μου αίμα γλυκό,
και τα άγρια βούρλα να ζαρώσουν κάτου απ’ τα πέλματα του αγέρα.
Ποιος κρύβεται; Να `βγει έξω είπα!

Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Θε να τ’ αστράψω τ’ άλογο με διαμαντένιο πυρετό.
…
Ο αγέρας γίνεται κοφτερός σα δίκοπο μαχαίρι.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. 
Ματωμένος Γάμος- Απόσπασμα( Μονόλογος φεγγαριού ) 
Μετάφραση Νίκος Γκάτσος

.................................................

Τα είπε όλα... ο ποιητής... (κι οι δύο...)...

Lamprini

Αλκυόνη Παπαδάκη... και φόβος...

Τι γυρνάς και κοιτάς πίσω σου, τρομαγμένος;  Αυτό που σε κυνηγά είναι μέσα σου.

Αλκυόνη Παπαδάκη

..............................................................

Πολλά μας κυνηγούν, κι είναι μέσα μας!  Τέλεια η Αλκυόνη! 

Lamprini